Not known Details About کنترل بیماری پارکینسون
تب چیست؟ تب خطرناک + انواع راه های درمان تب بزرگسالان و کودکانهمچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند. این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.
۳. آگونیست‌های دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید می‌کنند. برخی نمونه‌ها در این زمینه عبارت‌اند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
برخی افراد اذعان کرده اند که با فعال بودن ، قدرت انعطاف پذیری و تعادل خود را به دست آورده اند.
کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که علت پارکینسون چیست. این بیماری مادام العمر است که با تغییر شیوه زندگی و درمان های پزشکی قابل کنترل است.
خوش بختانه با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه روش های جراحی، امکان تسکین علائم شدید این بیماری وجود دارد.
بیماری پارکینسون سلول های گیرنده مواد شیمیایی در مغز را از بین می برد که با گذشت زمان ، منجر به تغییرات چشمگیر و بروز علائم و عوارض می شود.
بیماری پارکینسون معمولا به‌طور ناگهانی ظاهر نمی‌شود. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند. فرد ممکن است احساس بی‌قراری یا خستگی کند؛ در دست‌ها یا دیگر قسمت‌های بدن احساس لرزش خفیفی کند یا ایستادن برای او دشوار شود؛ تکلم حالت آرام و مبهم پیدا کند یا دست‌خط او درمقایسه‌با قبل متفاوت شود و کلمات را ریزتر بنویسد.
یا فلج لرزان ، پس از آلزایمر دومین بیماری مهم جهان می باشد. این بیماری، به معنای مرگ و اختلال عملکرد سلول های عصبی یا نورون ها می باشد. نوعی اختلال پیش رونده سیستم عصبی مرکزی است و روی سلول های عصبی مغز تولید کننده دوپامین تاثیر می گذارد.
این دارو برای حرکات غیر ارادی (دیسکینزی) که از عوارض جانبی لوودوپا هستند، تسکین کوتاه مدت می دهد.
در حالت کلی، موادی که حاوی زیادی از ویتامین ها هستند، می توانند افراد را در برابر ابتلا به بسیاری از بیماری ها و به خصوص پارکینسون محافظت نمایند.
بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران یا دیگر شهر های ایران ، از بیمار می خواهد تا عضلات خود را در حین حرکت ساق پا ، گردن و بازوها شل کند تا به این ترتیب سفتی اندام های وی را مورد بیماری پارکینسون ارثی است بررسی قرار دهد.
همچنین از آن جا که ورزش ، منجر به تقویت عضلات می شود می تواند موجب افزایش تعادل بدن نیز گردد. لذا به منظور کمک به حفظ تعادل در افراد مبتلا به پارکینسون توصیه می شود ۳ الی ۴ بار در طول هفته و به صورت منظم ورزش کنند.
تاکنون هیچ گونه آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.